“Zieken de schuld geven van maatschappelijke tekorten is noch brutaal, noch moedig.”

In een vergrijzende samenleving drukken de kosten van de gezondheidszorg onvermijdelijk op de overheidstekorten. De keuze is moeilijk gezien de chronische verslechtering van de zorgverzekeringsrekeningen. Maar moeten alle inspanningen gericht zijn op de zieken? Tijdens de presentatie van zijn begrotingsrichtlijnen op 15 juli maakte premier François Bayrou toch deze keuze door koers te zetten: een bezuinigingskuur van 5 miljard euro op de zorguitgaven .

De aangekondigde maatregelen, die begin augustus door de minister van Volksgezondheid werden herhaald, wekken een déjà-vugevoel op, omdat ze de kenmerken dragen van afgezaagd beleid. Zo baseerde de premier zich in zijn toespraak op klassieke retoriek: "patiënten mondiger maken". De Fransen worden gezien als "consumenten" die te veel antibiotica of ziekteverlof gebruiken en zich niet bewust zijn van de kosten ervan. We vinden zelfs het beeld van medisch toerisme terug met de "onredelijke vermenigvuldiging" van consulten en tests om een diagnose te bevestigen. De verhoging van het eigen risico op vergoedingen is een waarschuwing voor al deze onverantwoordelijke consumenten.

Deze retoriek heeft decennialang alle hervormingen van de zorgverzekering beïnvloed. Ondertussen is de toegang tot gezondheidszorg aanzienlijk verslechterd. Patiënten – als ze dat ooit waren – zijn tegenwoordig geen "toeristen" meer die behandelplannen opstellen en weer een scan aanvragen. Binnen een redelijke termijn een afspraak bij een huisarts krijgen is een ware beproeving geworden. Hoe kunnen we deze onsamenhangende kijk op de gezondheidszorg hebben, terwijl de Fransen de volle omvang van de medische verwoestijning ervaren?

Evenzo is de eis van de premier voor "efficiëntie" in ziekenhuizen extreem streng voor degenen die ze draaiende houden. Om dit te waarborgen, herontdekt hij de noodzaak om de poliklinische zorg verder te ontwikkelen, ook al zijn instellingen al jaren in rap tempo in deze richting aan het evolueren. Met het uiteenvallen van alle schakels in de zorgketen zijn ziekenhuizen de bron van alle crises geworden. Hoe kunnen we nog steeds over efficiëntie praten als onze zorgverleners diep ongelukkig zijn?

Je hebt nog 52,11% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.